ਪਿੱਪਲ ਦਿਆ ਪੱਤਿਆ ਵੇ

ਪਿੱਪਲ ਦਿਆ ਪੱਤਿਆ ਵੇ

ਕਿਉ ਖੜ-ਖੜ ਲਾਈ ਹੋਈ ਆ

ਤੇਰਾ ਵੇਲਾ ਬੀਤ ਗਿਆ

ਰੁੱਤ ਨਵਿਆਂ ਦੀ ਆਈ ਹੋਈ ਆ !

ਤੇਨੂੰ ਪੱਤਿਆ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ

“ਤੂੰ ਬੜਾ ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦਾ ਸੀ

ਤੇਰੇ ਪੱਤੇ ਡਿਗਦੇ ਸੀ

ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਹੂੰਝਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਸੀ

ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਈ

ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ !”

ਹੁਣ ਸ਼ੋ ਵਾਲੇ ਰੁੱਖ ਲਾ ਲਏ ਨੇ

ਆਪ ਧੁੱਪੇ ਸੜਦੇ ਹਾਂ

ਹੁਣ ਪਛਤਾਵਾ ਹੁੰਦਾ ਏ

ਤੇਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਦੇ ਹਾਂ

ਤੂੰ ਤੇ ਹੁਣ ਬਸ “ਰਾਏ” ਦੀਆਂ

ਯਾਦਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਏ

ਫੋਟੋ ਦੇਖਣ ਲਈ ਵੀ ਤੇਨੂੰ

ਗੂਗਲ ਚੋਂ ਲਭਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ !