ਫੋਕਾ ਫੈਰ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਜੱਟ ਦੀ ਰਫਲ ਦੁਨਾਲੀ ਦਾ

ਕੌਣ ਮੌਤ ਨੂੰ ਮਾਸੀ ਆਖੂ ਕਿਹੜਾ ਮੂਹਰੇ ਖੜ ਦਾ,,

ਹੈਰੀ ਤੋ ਪੁਛੇ ਬਿਨਾ ਤਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਥਾਨੇਦਾਰ ਨੀ ਵੜ ਦਾ,,

ਕਿਹੜਾ ਰੋਕੁ ਰਾਹ ਦੱਸ ਮੇਰੀ ਜਿਪਸੀ ਕਾਲੀ ਦਾ,,

ਫੋਕਾ ਫੈਰ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਜੱਟ ਦੀ ਰਫਲ ਦੁਨਾਲੀ ਦਾ...

ਕੇਹਦੀ ਇਨੀ ਹਿਮਤ ਨੀ ਹੱਥ ਚੱਕੁ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ,,

ਇੱਕ ਫੈਰਦੇ ਨਾਲ ਭੌਕਣੇ ਬੰਦ ਕਰਾ ਦੂ ਕੁੱਤੇ,,

ਘੋੜਾ ਜਦੋ ਦਬਾ ਤਾ ਨੀ ਮੈ ਕਰਮਾ ਵਾਲੀ ਦਾ,,

ਫੋਕਾ ਫੈਰ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਜੱਟ ਦੀ ਰਫਲ ਦੁਨਾਲੀ ਦਾ...

ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਨੇ ਕਿਹੜਾ ਲੈਜੁ ਹੱਥ ਤੇਰਾ ਦਸ ਫੜ ਕੇ,,

ਜਿੱਤ ਲੈਣਾ ਏ ਤੈਨੂੰ ਨੀ ਮੈ ਨਾਲ ਮੌਤ ਦੇ ਲੜ ਕੇ,,

ਆਪਾ ਸਦਾ ਹਨੇਰੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੀਵਾਂ ਵਾਲੀ ਦਾ,,

ਫੋਕਾ ਫੈਰ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਜੱਟ ਦੀ ਰਫਲ ਦੁਨਾਲੀ ਦਾ.